dinsdag, oktober 31, 2017


Lees hier verder!

Nieuwsbrief Vadercentrum Adam oktober 2017

 
Bekijk deze email in uw browser
Geachte heer, mevrouw,

In oktober zijn er in het Vadercentrum vele bijzondere en leuke activiteiten georganiseerd waaraan duizenden deelnemers hebben deelgenomen. Een verslag van sommige van de activiteiten kunt u hieronder lezen.

Ik wens u, namens alle vrijwilligers, veel leesplezier!

Met vriendelijke groet,

Bilal Sahin

Oktober 2017


In deze editie:
  • Geslaagde avond rondom levensverhalen in Vadercentrum
  • Nacht van de Vrijwilliger
  • Trainingsweekend voor 50 vrijwilligers
  • Kindervoorstelling wegens het Festival De Betovering
  • Repair Café Vadercentrum
  • Anatolië Filmfestival
  • Gezellig, sportief en leerzame wandeltocht
  • Buitenlandse interesse in het Vadercentrum
  • Voorlichtingsbijeenkomst over eenzaamheid
  • Divali Feestviering
  • Agenda

Levensverhalen in het Vadercentrum

Op maandagavond 2 oktober waren er zo’n 70 mensen naar het Vadercentrum gekomen om naar de levensverhalen van Faris Kulgu en Arie Toet te luisteren. Ze werden gastvrij onthaald met Marokkaanse thee en lekkernijen en Scheveningse koekjes. Aan de hand van foto’s uit hun familiealbums werden de mannen geportretteerd. Zowel Faris als Arie hadden familie en vrienden meegenomen, maar er waren ook collega’s van Faris. Dat gaf een bijzonder karakter aan de avond.

Faris Kulgu, die als kleermaker niet alleen werkt bij Suit-Supply, maar ook lesgeeft in het Vadercentrum, vertelde dat hij als 15-jarige jongen vanuit een klein dorp in Turkije naar Istanbul vertrok om in de textiel te werken Faris wilde eigenlijk piloot of dichter worden, maar heeft nooit veel kunnen leren. Toen het naaiatelier waarin hij werkte, afbrandde kwam Faris naar Nederland om in het Westland in de bloementeelt te werken.

De 83-jarige Arie Toet vertelde ons daarna dat een jongen die opgroeide in een visserijtraditie op Scheveningen het vroeger thuis niet altijd gemakkelijk had: als zijn vader een slechte vangst had, was er thuis niet te eten. De zee heeft voor Arie niks romantisch. ‘Iedere keer dat mijn vader uitvoer, stond ik te huilen omdat het de laatste keer kon zijn dat ik hem zou zien’, aldus Arie. De wieg van Arie stond in Duindorp. In de Tweede Wereldoorlog werden daar alle bewoners door de Duitsers geëvacueerd en moest de familie Toet naar het Vaillantkwartier verhuizen. Het huis in Duindorp werd in de oorlog zwaar beschadigd. De oorlog heeft diepe sporen bij Arie nagelaten. Nog steeds kan hij niet zomaar door de stad rijden, zonder met die herinneringen geconfronteerd te worden.

Voor de Turkse bezoekers was het verhaal van Arie bijzonder omdat ze niet wisten van alle tradities op Scheveningen. Een ervan is de klederdracht. ‘Heel mooi om te zien’, aldus een van hen.

Wij hebben deze verhalenavond georganiseerd omdat we geloven dat mensen elkaar beter leren begrijpen als ze elkaars verhaal kennen. Verhalen verbinden mensen. En ieder mens heeft een verhaal.
De succesvolle verhalenavond die werd georganiseerd door fotograaf Arenda Oomen en journalist Astrid Feiter en vrijwilligers van het Vadercentrum, krijgt zeker een vervolg.

Nacht van de vrijwilliger


Op vrijdag 6 oktober vond de jaarlijkse Nacht van de Vrijwilliger plaats in Den Haag. Dit event wordt jaarlijks door Stichting Den Haag Cares georganiseerd om kwetsbare stadsgenoten in het zonnetje te zetten en flexibel vrijwilligerswerk onder de aandacht te brengen.
Ook het Vadercentrum deed mee met de Nacht van de Vrijwilliger! Een grote groep Eritrese en Syrische statushouders werden hartelijk ontvangen om verschillende vrijwillige werkzaamheden bij het Vadercentrum te ontdekken.

Vrijwilligerswerk helpt mensen immers om zich te wortelen in de stad. Het helpt de Haagse (werk-)cultuur te leren kennen, actief te oefenen met de Nederlandse taal en het opbouwen van een netwerk.

Tijdens de Nacht van de Vrijwilliger konden de statushouders bij het Vadercentrum kiezen uit verschillende workshops: houtbewerken, fietsen repareren, tassen naaien in het naaiatelier, hoeden haken, lassen in de werkplaats of hapjes bereiden in de keuken. Zo konden ze proeven van de vele mogelijkheden die het Vadercentrum biedt. Als kers op de taart mochten de statushouders nog gratis shoppen in de Weggeefwinkel.

De vrijwilligers van het Vadercentrum en Den Haag Cares hielpen de statushouders met de workshops en een pubquiz over Nederland. Samen hebben ze de bereidde hapjes en drankjes genuttigd en een leuke en leerzame avond bij het Vadercentrum gehad!

Trainingsweekend voor vrijwilligers


Het Vadercentrum heeft geen vrijwilligers maar eigenaars
Op zaterdag 7 en zondag 8 oktober heeft het Vadercentrum een trainingsweekend voor voornamelijk de 50 nieuwe vrijwilligers georganiseerd. Tijdens de training werd het accent gelegd op o.a. teambuilding, samenwerken, de methodiek en de werkwijze van het Vadercentrum. Het was een mooie gelegenheid voor de vrijwilligers om elkaar nog beter te leren kennen en het delen van ervaringen met het vrijwilligerswerk bij het Vadercentrum en bijbehorende projecten zoals het buurtvaderproject, de Weggeefwinkel, Repair Café en Klus Team.

Zaterdagochtend vroeg vertrokken we met de bus naar de locatie voor het trainingsweekend. Er was gekozen voor het Natuurvriendenhuis ABK-huis gelegen in Hall; een prachtige en bosrijke omgeving in de Gemeente Brummen aan de rand van de Veluwezoom.
Gelijk na aankomst werd gestart met een vrij strak programma. Na een uitgebreide kennismakingsronde met de nieuwe vrijwilligers en de oude garde werd men in willekeurige vijf verschillende groepen verdeeld om de eerste opdracht uit te voeren. Bij deze opdracht moest in groepsverband een bepaalde route afgelegd worden en moest men de bijzondere dingen in de natuurrijke omgeving vastleggen of onthouden.

Na terugkeer in het ABK-huis werd gesproken over de bijzondere indrukken die de groepen hedden opgedaan. Vervolgens deelden diverse vrijwilligers hun persoonlijke herinneringen en ervaringen binnen het Vadercentrum. Er was tevens ruimte voor zelfreflectie en kritische opmerkingen. Op de vrijwilligers werd ook een beroep gedaan om zich actiever in te zetten en te participeren bij diverse activiteiten in het Vadercentrum. Er werd gewezen op de eigen verantwoordelijkheid en eigen initiatief bij o.a. het schoonhouden van het Vadercentrum in het algemeen en het opruimen van de keuken in het bijzonder.

Na een korte middagrust werd gestart met het avondprogramma. Vrijwilligers vertelden over hun ervaringen met het werk bij het Vadercentrum. Voor veel vrijwilligers heeft het Vadercentrum een positieve richting gegeven aan hun leven. Er werd gesproken over de toekomst van het Vadercentrum. Het bestaan en de voortzetting van het Vadercentrum wordt als zeer belangrijk gezien. De avond werd afgesloten met muziek en dans, waarbij de stoelendans voor veel hilariteit zorgde.

Gelijk na het vroege ontbijt op zondagochtend werden de ontbijtzaal en slaapkamers gezamenlijk opgeruimd.

Vervolgens gingen de vrijwilligers aan de slag met het volgende onderdeel van het programma. Men ging wederom de natuur in met de opdracht om iets mee te nemen dat men met het Vadercentrum associeerde. Nadat de vrijwilligers weer in het ABK-huis waren, werd ingegaan op de doelstellingen en de werkwijze van het Vadercentrum. Iedereen in het Vadercentrum is gelijkwaardig. Benadrukt werd dat men bij meningsverschillen altijd met respect met elkaar dient om te gaan. Er werd gesproken over nieuwe ideeën voor het Vadercentrum. De vrijwilligers vinden het belangrijk dat trainingsdagen en aparte momenten ingebouwd worden om vaker met elkaar van gedachten te wisselen en elkaar scherp te houden.

Tenslotte kregen alle vrijwilligers de gelegenheid zich positief uit te spreken over een andere vrijwilliger.
Geconcludeerd kan worden dat het trainingsweekend vruchtbaar is geweest en niet alleen geresulteerd heeft in meer inzicht in het Vadercentrum maar ook geleid heeft tot frisse ideeën en nieuwe vriendschappen tussen vrijwilligers.

Kindervoorstelling wegens het Festival de Betovering  

Op zaterdag 14 oktober heeft in het Vadercentrum, wegens het Festival de Betovering de voorstelling “de kleren van de keizer” plaats gevonden waar ruim 80 belangstellende kinderen en hun ouders aanwezig waren.

Iedereen kent het verhaal van de keizer die zich door een oplichter een onzichtbaar kostuum liet aanmeten en uiteindelijk in zijn blote kont voor het volk stond.
De keizer schaamt zich zo erg dat hij zich opsluit in zijn paleis en nooit meer naar buiten durft. Maar het land kan natuurlijk niet zonder keizer.
Het was een vrolijke, grappige en muzikale theatervoorstelling over falen, zelfverzekerd zijn en pesten.

Repair Café Vadercentrum


Op maandag 2 en donderdag 19 oktober hebben we in het Vadercentrum weer twee drukke Repair Café bijeenkomsten gehad. Onze ervaren monteurs, elektriciens, kleermakers en fietsenmakers hebben bijna alle bezoekers met hun kapotte spullen goed kunnen helpen. We hebben weer tientallen bezoekers blij gemaakt.
De fietsenreparateurs hebben geholpen met o.a. meerdere binen- en buitenbanden gewisseld, meerdere remmen vervangen of gemaakt, een mandje gelast, verschillende kettingen verwisseld en ingesmeerd, spaken goed gezet, verlichtingen van verschillende fietsen in orde gemaakt.

De reparateurs in het naailokaal hebben een jurk op maat gemaakt, de ritsen van verschillende tassen vervangen, gordijnen ingenomen, verschillende broeken ingekort, groter gemaakt of gerepareerd, een jas gerepareerd, mouwen van de hemden ingekort.

Onze elektriciens hebben o.a. een koffiezetapparaat nagekeken en het snoer vervangen, twee magnetrons gerepareerd, verschillende stofzuigers nagekeken en één daarvan het snoer vervangen, een tandenborstel nagekeken, een CD-speler en een Dvd-speler gerepareerd.

Het volgende Repair Café is op maandag 6 en donderdag 23 november. Heeft u ook nog kapotte spullen? Gooi ze niet weg, maar breng ze mee naar het Repair Café. De middag begint weer om 14.00 uur.

Anatolië Filmfestival 

 Op zaterdag 21 oktober zijn 50 bezoekers van het Vadercentrum, door Laaktheater en Filmhuis Den Haag, wegens Festival Anatolië, voor de Turkse film KEDI (Istanbul door kattenogen), naar Laaktheater uitgenodigd.

Honderdduizenden Turkse katten bewegen zich vrij door de straten van Istanboel. Al duizenden jaren wandelen ze in en uit de levens van mensen. Zo zijn ze een essentieel onderdeel geworden van de diverse gemeenschappen die de stad zo kleurrijk maakt.

De katten van Istanboel zijn niemands eigendom. Ze leven tussen twee werelden. Ze zijn wild noch tam. En ze brengen vreugde en een doel bij die mensen die ze zelf uitkiezen om hen te adopteren. In Istanboel zijn katten spiegels voor de inwoners. Ze laten hen op een unieke manier reflecteren op hun leven.

We bedanken het Laaktheater en het Filmhuis Den Haag dat zij dit hebben mogelijk gemaakt. 

Gezellig, sportief en leerzame wandeltocht 

Op zondagochtend 22 oktober hebben we onder de begeleiding van een ervaren gids weer een sportieve en leerzame wandeltocht georganiseerd. Omdat deze keer slecht weer was, waren er minder deelnemers aanwezig dan de vorige keren. De enthousiaste aanwezigen kregen een gezond lunchpakket.  
Daarna zijn wij vanuit het Vadercentrum richting Slachthuislaan naar Molenwijk vertrokken. De gids heeft over de geschiedenis van Slachthuislaan en de molen in Molenwijk verteld. De volgende halte was bij Ketelstraat (Stadsboerderij). We zijn door Elimam gastvrij ontvangen met een kopje koffie en thee. Daar hebben wij gezamenlijk geluncht. En daarna vertelde Elimam ons over zijn werkzaamheden in de biologisch stadsboerderij.

Oud-Rijswijk Centrum was onze de volgende route die we gingen wandelen. Daar hoorden wij ook vele interessante weetjes voor de wandelaars. We zijn even na 13.00 uur in het Vadercentrum gearriveerd en we hebben bijna 10 kilometer gelopen. Tijdens een kopje koffie en thee werd er verder gepraat over onze mooie belevenissen.  
Een mooie, sportieve en gezellige wandeltocht waar wij veel van hebben geleerd.

Buitenlandse interesse in het Vadercentrum 

Met als doelstelling: het ondersteunen van grensoverschrijdende culturele activiteiten in Europa, die een bijdrage leveren aan een open, inclusieve en een democratische maatschappij, kwam een delegatie van de European Cultural Foundation (ECF), op donderdag 12 oktober op bezoek in het Laakkwartier. Al snel werd geconstateerd dat de doelstelling van het ECF naadloos kan worden gelegd naast het geen binnen het Vadercentrum dagelijkse praktijk is.

Op woensdag 25 oktober kregen vijf internationale studenten van de Haagse Hogeschool uitleg over de nogal onorthodoxe werkwijze binnen het Vadercentrum, gevolgd door een rondgang langs de verschillende activiteiten. Tot slot werd de Weggeefwinkel aangedaan, waar de studenten niet alleen een rondleiding kregen, maar ook klant mochten zijn.

Beide groepen toonden zich zeer geïnteresseerd. Dat was te merken aan de vele vragen, die werden gesteld.

Voorlichtingsbijeenkomst over eenzaamheid 

Op donderdag 26 oktober hebben we een voorlichtingsbijeenkomst georganiseerd over het onderwerp eenzaamheid waar circa 40 belangstellenden aanwezig waren. Deze bijeenkomst werd verzorgd door Aisah Manraj, voorzitter stichting You matter!
40% van alle volwassenen in Nederland  is eenzaam (5 miljoen mensen). Er zijn twee typen eenzaamheid.
Emotionele eenzaamheid: missen van een hechte band, bijvoorbeeld: je levenspartner, je kind. Er is dus sprake van een emotionele behoefte.
Sociale eenzaamheid: het missen van vrienden, kennissen. Het sociale netwerk van mensen is beperkt.
Als gevolg van eenzaamheid gaat de gezondheid achteruit, mensen voelen zich ongelukkig, doen niet meer mee in de samenleving en kunnen vroegtijdig overlijden.
Hoe pakken we eenzaamheid aan?
Bereid je voor op het ouder worden, maak vrienden en onderhoud het contact met hen. Blijf in contact met je naasten en je familie, sluit je aan bij verenigingen, ga vrijwilligerswerk doen en heb veel contact met je leeftijdsgenoten. Zet je meer in om zelf ergens naartoe te gaan.
Kortom: werk aan je sociale netwerk en ga zelf aan de slag.

Eenzaam zijn
Het is lopen zonder doel
In een verdrietrotonde
Eenzaam zijn, zien geen licht
Midden op de dag
Eenzaam zijn is dodelijk
Op lange duur

Divali Feestviering 

Rij van lichtjes
Omdat Divali één van de belangrijkste feesten in het Hindoeïsme is, lijkt het een vanzelfsprekendheid dat dit lichtjesfeest op vrijdag 27 oktober in het Vadercentrum werd gevierd. De ruim 110 aanwezigen werden door mevrouw Urmila Khodabaks (van de Stichting EEKTA) welkom geheten. Zoals gewoonlijk binnen het Vadercentrum was het weer een zeer gemêleerd gezelschap, waarbij vooral de aanwezige Hindoes extra feestelijk waren gekleed.

Pandit Wim Jaipal legde uit dat traditioneel kleigebakken lampjes met katoenen wattenlontjes en geklaarde boter worden gebruikt waarmee de overwinning van het goede op het kwade en licht over duisternis wordt bedoeld. Rond Divali zijn in de loop der jaren vele legenden en verhalen ontstaan.

Maar Wim Jaipal richtte zijn prachtig betoog op de realiteit van het heden en wijst erop dat mensen in de eerste plaats mens zijn. Met de mensheid als uitgangspunt kan eventueel pas in latere instantie een minder betekenend onderscheid naar religie of afkomst worden aangebracht. Landsgrenzen zijn van ondergeschikt belang. God heeft de wereld geschapen en daarbij geen grenzen bedacht.

Hij houdt zijn toehoorders voor dat wanneer iemand naar een ander wijst, gelijktijdig drie vingers in de eigen richting wijzen.

Ook voor deze feestavond moet een pluim worden gegeven aan al die vrijwilligers, die de organisatie op zich namen en diegenen die vele uren in de keuken hebben gestaan om ervoor te zorgen dat alle aanwezigen mochten genieten van een heerlijke maaltijd.

Dank aan iedereen, die deze prachtige avond mogelijk hebben gemaakt.
Met een diepe buiging: 'Shubh Divali'.

Agenda 

Enkele van de activiteiten in de komende weken:
Naast de 20-tal wekelijkse cursussen, de werkzaamheden in de Weggeefwinkel en de werkzaamheden van de Buurtvaders hebben we in de komende weken weer veel bijzondere activiteiten. Een aantal daarvan kunt  u hieronder lezen. Let op, er kunnen activiteiten zijn waarvoor aanmelden verplicht is.
  • Maandag 6 november, Repair Café Vadercentrum,
  • Zaterdag 11 november, bezoek theatervoorstelling “Vrouw Overboord”
  • Donderdag 16 november, debat over de toekomst van Europa,
  • Vrijdag 17 november, grote dialoogbijeenkomst met een maaltijd over LHBTI,
  • Dinsdag 21 november, informatiebijeenkomst arbeidsuitbuiting/mensenhandel,  
  • Donderdag 23 november, Repair Café Vadercentrum,
  • Maandag 27 november, bijeenkomst levensverhalen,
  • Woensdag 29 november, Sinterklaasfeest,
  • Donderdag 30 november, spel "Gemeenteraadsels",
  • Donderdag 14 december, Voorlichtingsbijeenkomst “Herken een Beroerte”
  • Vrijdag 22 december, Kerstfeest viering met een dialoog en maaltijd,
  • Maandag 25 december, Kerstfeest viering.
Een uitgebreid programma kunt u op onze website vinden:

maandag, oktober 30, 2017


Lees hier verder!

Oneigenlijk gebruik naam Bij-1 Prudens van Duysestraat

De Haagse Stichting Bij-1 aan de Prudens van Duysestraat maakt zich zorgen om de naamsverandering van de politieke partij van Sylvana Simons. Die kondigde zaterdag aan haar nieuwe politieke partij, net als de in Spoorwijk gevestigde stichting, Bij1 te noemen. “Wij zitten al ruim acht jaar in Den Haag en we vinden het dus niet zo fijn dat mensen de partij en onze organisatie door elkaar kunnen halen”, zei Rosalie Vellekoop van Bij-1 in het radioprogramma Hou je Haags! op Den Haag FM.

Hoewel de organisatie van Rosalie zich absoluut niet met politiek bezighoudt, ziet zij toch een gevaar in de mogelijke verwarring. “Wij organiseren dingen voor ouders en kinderen in Spoorwijk. Het gevaar is dat de partij van Simons zich waarschijnlijk ook gaat laten registreren in Den Haag. Bijna alle politieke partijen registreren zich in Den Haag.” Afgelopen zomer diende een rechtszaak tegen Simons, waarna zij de naam van haar voormalige partij Artikel1 moest veranderen. Die behoorde al toe aan een kenniscentrum tegen discriminatie.

Zondag uitte een therapeut van de Noord-Hollandse Praktijk Bij1 in het AD ook al haar ongenoegen over de naam waarmee Simons nu campagne wil gaan voeren. 

Den HaagFM 30.10.2017 De Haagse Stichting Bij-1 aan de Prudens van Duysestraat maakt zich zorgen om de naamsverandering van de politieke partij van Sylvana Simons. Die kondigde zaterdag aan haar nieuwe politieke partij, net als de in Spoorwijk gevestigde stichting, Bij1 te noemen. “Wij zitten al ruim acht jaar in Den Haag en we vinden het dus niet zo fijn dat mensen de partij en onze organisatie door elkaar kunnen halen”, zei Rosalie Vellekoop van Bij-1 in het radioprogramma Hou je Haags! op Den Haag FM.
Hoewel de organisatie van Rosalie zich absoluut niet met politiek bezighoudt, ziet zij toch een gevaar in de mogelijke verwarring. “Wij organiseren dingen voor ouders en kinderen in Spoorwijk. Het gevaar is dat de partij van Simons zich waarschijnlijk ook gaat laten registreren in Den Haag. Bijna alle politieke partijen registreren zich in Den Haag.” Afgelopen zomer diende een rechtszaak tegen Simons, waarna zij de naam van haar voormalige partij Artikel1 moest veranderen. Die behoorde al toe aan een kenniscentrum tegen discriminatie.
De Haagse organisatie heeft nog geen contact opgenomen met Sylvana. “We hebben nog geen mail gestuurd. Het is nog een beetje te vroeg om stappen te ondernemen. Sylvana’s partij heeft ons in ieder geval nog niet gevraagd of ze dezelfde naam mogen gebruiken.” Vellekoop hoopt vooral dat Sylvana zelf bedenkt dat het niet handig is om dezelfde naam te gebruiken. “We hopen dat ze zelf stappen onderneemt om het probleem op te lossen.”
“Andere tak van sport”
Zondag uitte een therapeut van de Noord-Hollandse Praktijk Bij1 in het AD ook al haar ongenoegen over de naam waarmee Simons nu campagne wil gaan voeren. Het partijbestuur van Bij1 ziet het probleem niet. “Bij1 is weliswaar in gebruik, maar niet voor dezelfde “tak van sport”, laat het bestuur in een reactie weten.…lees meer
Gerelateerd
16 januari 2017
20 januari 2017
21 november 2016

vrijdag, oktober 27, 2017


Lees hier verder!

Nieuwsbrief Laaktheater november 2017

Nieuwsbrief niet goed leesbaar? Bekijk dan de online versie.27 oktober 2017
 

Nieuwsbrief november

Elke maandagochtend komt een groep buurtbewoners van voornamelijk 60 jaar en ouder naar Laaktheater. Er wordt veel gepraat, heel hard gelachen, veel koffie gedronken, er wordt gezongen voor wie jarig is, er is altijd iemand die koekjes meeneemt en als er iemand niet is, dan wordt er direct gebeld waar hij of zij blijft. In mei 2017 is deze groep begonnen aan de voorstelling onder de bezielende leiding van regisseur Sylvia Bos. In de voorstelling Vrouw Overboord gaat de groep op zaterdag 11 en zondag 12 november op de reis van hun leven.

Maar natuurlijk is er meer in november! Op woensdag 29 november speelt de met sterren overladen jeugdtheatervoorstelling Woestijnjasmijntjesvan De Toneelmakerij & George en Eran Producties in Laaktheater. En dit is de enige keer dat deze prachtige voorstelling in Den Haag speelt.

Verder organiseren we de debat avond Aina met en voor Hindostaanse jongeren, speelt de jongerenvoorstelling Enkele Reis over vriendschap en radicalisering, komt vanwege uitverkochte zalen in het voorjaar de voorstelling Door het Lint (Verbonden) weer terug en natuurlijk weer elke woensdagmiddag een gezellige jeugdfilm.

Graag tot ziens in Laaktheater!

Volg ons ook op FacebookTwitter en Instagram.
VROUW OVERBOORD
WOESTIJNJASMIJNTJES

The Lego Batman Movie (6+) |
wo 1 november | 14.30 uur

Er broeit iets in Gotham en als onze favoriete vleermuisman LEGO® Batman de stad uit handen wil houden van The Joker zal onze eenzame strijder moeten gaan samenwerken. En misschien, héél misschien, kan er dan zelfs een glimlachje vanaf.
Lees verder

Enkele Reis (12+) | vr 3 november | 19.45 uur
een samenwerking met Marmoucha en MJG

Een muziektheatervoorstelling over vriendschap en radicalisering, Enkele Reis schetst een realistisch beeld van de sfeer in de Nederlandse grootstedelijke buitenwijken en gaat voorbij de bekende mediaclichés door mensen van vlees en bloed te laten zien met idealen en dromen die universeel zijn.
Lees verder

Aina (12+) | za 4 november | 19.30 uur
een samenwerking met Sarnámihuis en Sewa Dhaam

In Nederland geboren, maar geworteld zijn in de Hindostaanse gemeenschap. Wat betekent dit voor jongeren van nu? Laaktheater, Sarnámihuis en Sewa Dhaam nodigen jongeren uit om in gesprek te gaan over de kansen en uitdagingen van de nieuwe generatie Hindostanen.
Lees verder

SpongeBob: Spons op het droge (6+) |
wo 8 november | 14.30 uur

In de Krokante Krab probeert Plankton nog steeds zijn best te doen om het geheime recept van de befaamde Krabburgers te stelen. Als dit hem bijna lukt en SpongeBob hem probeert tegen te houden, verdwijnt het recept plotseling.
Lees verder

Vrouw Overboord | regie: Sylvia Bos
za 11 november & zo 12 november | 20.00 uur 

In de voorstelling Vrouw Overboord gaan 17 buurtbewoners van Laaktheater op de reis van hun leven! Vertrekken is niet altijd makkelijk en op reis zijn ook niet. Maar wat kan je nou echt gebeuren? Als je elkaar maar hebt!
Lees verder

De Smurfen en het Verloren Dorp (6+) |
wo 15 november | 14.30 uur

Op woensdag 15 november vertonen we de nieuwste smurfenfilm uit 2017! In dit nieuwe animatie-avontuur van de Smurfen vindt Smurfin een mysterieuze landkaart die naar het Verloren Dorp leidt. Vanaf 14.00 uur ben je al welkom om te komen knutselen!
Lees verder

Door het lint (Verbonden) |
vr 17 november & zo 19 november  | 20.00 uur

Jonathan & Mathilde hebben in hun leven te maken gekregen met psychische ziekte die alles op z'n kop zette en één van hen "door het lint" deed gaan. Zekerheden werden onzeker, grenzen en machteloosheid kwamen om de hoek kijken en hun liefde werd op de proef gesteld.
Lees verder

Kubo en het Magische Zwaard (6+) |
wo 22 november | 14.30 uur

Kubo's rustige bestaan wordt opgeschrikt wanneer hij per ongeluk een mythische geest oproept die een eeuwenoude strijd wil beslechten. Kubo moet strijden tegen goden en monsters om de wereld te redden en zijn geheimzinnige afkomst te ontrafelen.
Lees verder

6:10 to Eindhoven |
za 25 november & zo 26 november | 19.00 uur

6:10 to Eindhoven is een theaterproject van de Poolse acteurs Carolina Sokołowska en Wojtek Cecherz. In hun toneelstuk zijn ze op zoek naar antwoord op de vraag: wat in deze tijd emigratie is? Hoe voelt een mens zich als hij ervoor kiest in een ander land te gaan wonen?
Lees verder

Woestijnjasmijntjes (10+) |
wo 29 november | 14.30 uur

In de traditie van de prachtige film La vita è bella, is Woestijnjasmijntjes een ode aan de fantasie. Een poëtische voorstelling over moed en onschuld. Over een vader en dochter. Over oorlog en vrede.
Lees verder
LAAKTHEATER
Ferrandweg 4T
Den HaagZH 2523 XT
Netherlands

Add us to your address book

Email Marketing Powered by MailChimp

dinsdag, oktober 24, 2017


Lees hier verder!

Flyer BPT Spoorwijk



Lees hier verder!

Terugblik Bram Poons uit Laakkwartier


AD 22.10.2017 Zijn vredelievende boodschap van 'normaal met elkaar omgaan in de samenleving' is bij Bram Poons (75) geen vrijblijvende. Hij werkt er vanuit de Haagse wijk Laak zelf gedreven aan. Als baby van vergaste Joodse ouders heeft hij na een eenzame start altijd keihard voor zichzelf moeten knokken in het leven. ,,Ik ben er sociaal en niet-haatdragend van geworden."
Pas toen ik zelf een zoon kreeg ben ik gaan begrijpen wat dat wegbrengen van mij voor mijn ouders moet hebben betekend. Het is natuurlijk mijn redding geweest, aldus Bram Poons.
'Ik weet pas sinds mijn 72ste dat ik als baby in het Joods Weeshuis heb gezeten in de Pletterijstraat. Ik wist natuurlijk wel dat ik in en na de oorlog bij pleegouders en bij een teruggekeerde halfbroer van mijn moeder en een broer van mijn vader heb gewoond. Maar van dat weeshuis heb ik nooit geweten. Ik wist eigenlijk helemaal niets over mijn geschiedenis. 
Er werd nooit over gesmoesd in mijn familie. Ik ben er pas op mijn 40ste in het Holocaust Museum in Israël achtergekomen dat ik op dezelfde dag ben geboren als mijn vader. Daar is nooit door iemand iets over gezegd.''

,,Het kan niet anders dan dat mijn ouders mij zelf naar dat weeshuis hebben gebracht. Ik ben er van overtuigd dat mijn ouders geweten hebben wat er ging komen. Dat ze zouden worden afgevoerd. Ik was hun enige kind. 
Pas toen ik zelf een zoon kreeg ben ik gaan begrijpen wat dat wegbrengen van mij voor mijn ouders moet hebben betekend. Het is natuurlijk mijn redding geweest.''

,,Weet je hoe ik er achter kwam? Ik ging het verhaal voorbereiden dat ik over mijn leven zou vertellen aan een schoolklas. Ik zag dat vertellen helemaal niet zitten. Kom ik 70 jaar na de oorlog nog aan met dat verhaal bij die kinderen, dacht ik. 
Maar ik kan moeilijk nee zeggen, dus ik had toegestemd. Uiteindelijk was het geweldig op die school. Die belangstelling van die kinderen! Maar goed, tijdens de voorbereiding stuitte ik op een papier uit 1943 van dat weeshuis met mijn naam erop.''

,,Ook zoiets, dat hele weeshuis is na een inval door de Duitsers in maart 1943 op transport gezet om nooit meer terug te komen. Ik was één jaar en lag toen net in het Juliana Kinderziekenhuis met een liesbreuk. Omdat de Duitsers me daar zouden gaan zoeken, ben ik door het verzet naar mijn pleegouders gebracht bij wie ik zou blijven tot mijn 6de.''

Tumtummetjes

Laten we zeggen dat het een heel zakelijk en koel gezin was. Er was nul komma nul liefde voor me, Bram Poons.

© Jacques Zorgman
,,Toen was een handjevol mensen teruggekomen uit de oorlog. Onder wie een halfbroer van mijn moeder, de opa van de bekende voetballer Sjaak Polak. Die oom wilde me graag hebben. Ik kwam bij hem in de Maasstraat te wonen en had het er prima naar mijn zin. Ik was te jong om het allemaal te begrijpen, maar ik denk dat ze iets te maken hadden met prostitutie. 
De dames op de Bierkade noemde ik allemaal 'tante', weet ik nog en overal kreeg ik tumtummetjes. De Joodse Voogdijraad vond die omgeving 'niet passend' en heeft me er weggehaald. Zo kwam ik bij een broer van mijn vader , die als enige van de familie terugkwam. U ziet, er is in elk geval om me gevochten!''

,,Die oom had zijn vrouw verloren en was hertrouwd. Zij had al een dochter, samen hadden ze een kind en ik liep er ook rond. Laten we zeggen dat het een heel zakelijk en koel gezin was. Liefdeloos? Het wás liefdeloos. Er was nul komma nul liefde voor me. Die oom was natuurlijk zwaar getraumatiseerd. 
Vertelde nooit iets. Ik begreep nooit hoe mensen zo lang met dat onvoorstelbare verdriet hebben gelopen. Maar als ik aan mezelf terugdenk, dan ging het leven me als twintiger ook makkelijk af. Je gaat pas later nadenken over die dingen. Toen ik in militaire dienst was bijvoorbeeld. 
Ik zat met dienst een tijdje in Duitsland. Vroeg iedereen of ik dat niet erg vond in Duitsland, maar ik ben nooit haatdragend geweest. Ik moest dan tien uur met de trein. Dan dacht ik wel: 'Mijn ouders hebben ook zo lang in een vrachtwagon moeten zitten'. Ik kan er niet omheen, die oorlog is altijd in mijn gedachten. Daarom begrijp ik die Syrische vluchtelingen ook zo goed.''

,,Ik was altijd wel jaloers - misschien is dat een te sterk woord - op kinderen die opgroeiden in een gewoon gezinnetje. Ik kan volschieten als ik bij mijn voetbalclub Laakkwartier de pupillen zie met hun ouders. En bij het televisieprogramma Hello Goodbye. 
Dat is echt iets sinds het ouder worden. Ik denk wel eens, hoe zou mijn leven zijn geweest zonder die oorlog? Met mijn ouders en al die ooms bij elkaar. Misschien hadden ze wel bonje gehad! Dat wéét je niet.''

Karakter

Ik denk dat ik sociaal en niet haatdragend ben geworden omdat ik altijd voor mezelf heb moeten opkomen. En door het voetbal. Voetbal heeft me gebracht tot wie ik nu ben, aldus Bram Poons.
,,Door het gebrek aan aandacht dat er voor me was, heb ik mezelf moeten opvoeden. Ik dank God voor mijn karakter waarmee dat is gelukt. Ik denk dat ik sociaal en niet haatdragend ben geworden omdat ik altijd voor mezelf heb moeten opkomen. En door het voetbal. Voetbal heeft me gebracht tot wie ik nu ben. Sociaal. Ik ben altijd bezig met de voetballerij. 
Je krijgt er ook heel veel menselijks voor terug. Eerst bij de Joodse club De Ooievaars met mijn oom en nu alweer meer dan 40 jaar bij Laakkwartier. Daar kennen de meeste mensen mij van. Een bescheiden voetballer op het veld en heel lang in het bestuur gezeten. Onze club is ook Buurthuis van de Toekomst. Er zitten hier huisartsen, ouderen en jongeren uit de wijk kunnen hier terecht.''

,,Bij De Ooievaars zei Hans Kattenburg, die bekende naam uit de Haagse voetbalwereld kent u vast wel, altijd: 'Je moet iedereen verwennen, dan kunnen ze nooit zeggen 'die rot Jood'. Ik zei het laatst nog tegen leerlingen van een praktijkschool bij een tentoonstelling in het Vadercentrum in Laak. 
Dat is het centrum van allochtone vaders, Marokkanen, Turken en andere culturen, die zich inzetten voor de wijk. Ik zei tegen die leerlingen, in de moeilijke leeftijd 15, 16 jaar, dat ik het woord kankerjood nog nooit tegen me heb horen gebruiken. Ik zei ze, sorry voor u, maar dat de media ook een rol hebben in de polarisatie.''

© Jacques Zorgman

Rare tijd


,,Ik zei ze dat het ergste is dat de mensheid niets van de holocaust heeft geleerd. Met Syrië en wat er allemaal in de wereld gebeurt. Ik zei: 'Ik hoop dat jullie eraan bij kunnen dragen dat de maatschappij beter wordt'. Op Laakkwartier hebben we ook allemaal allochtone jongens. De samenleving is nu eenmaal gemengd. U vraagt wat mijn boodschap is. 
Die zou zijn dat je moet proberen dicht bij jezelf te blijven, maar wel op een normale manier met elkaar omgaan. Dat is nu niet het geval. Niet in de politiek en niet in het gewone leven. Het is een rare tijd. 
Ik denk ook wel eens na over hoe het allemaal gaat uitpakken met het grote aandeel moslims in onze samenleving. Ik ga dat niet meer meemaken, maar de generaties na ons wel.''

,,We zullen het toch met elkaar moeten doen. Daar werk ik ook aan. In de wijk en bij mijn club Laakkwartier. ''
,,U zegt dat er scholen zijn waarop de leerkrachten de holocaust niet meer durven te behandelen. Je moet dat ook niet als doctorandus gaan doen, maar je moet ze aanspreken in hun eigen taal. Ik ben voor zo'n klas ook hard hoor. 
Ik begin ook over het woord kankerjood. Als ik zo'n Vadercentrum binnenkom, zien ze aan mijn neus wel dat ik Joods ben. Dat is geen probleem. Wat je soms gemeen hebt, is dat je door een oorlog een totaal ander leven hebt dan andere mensen. Een oorlog is zo bepalend voor je leven.''

,,Ik loop er niet mee te koop, maar ik denk dat het een van de ergste dingen is om geen ouders te hebben. Aan de andere kant brengt het Joods zijn met zich mee dat het lijkt alsof mensen altijd medelijden met je hebben. Of dat komt door een collectief schuldgevoel? Dat denk ik wel, ja.''

,,Ik heb mijn enig kind, een zoon, denk ik niet anders opgevoed vanwege mijn eigen achtergrond. Wel een beetje beschermend. Maar ik ben wel vrij nuchter van karakter. Met mijn vrouw heb ik er altijd wel over kunnen praten. Ik heb haar destijds op mijn werk ontmoet. Bij Zürich Verzekeringen was ik hoofd van de computerkamer en de datatypisten. Zij was datatypiste.''

,,Ik had toen, en nu nog steeds, mijn hart op de tong. Ik zeg direct wat ik denk. Ik kan goed kwaad worden, maar ben het daarna meteen weer kwijt. Ik kon er toen al niet tegen als iemand klikte over het niet kloppen van het in- of uitklokken van een datatypiste. 
Dan dacht ik: 'Jij zou in de oorlog zo'n NSB'er zijn geweest. Iemand die mijn ouders heeft verraden'. In het voetbal denk ik het nog wel eens. NSB'er! Maar ik denk het alleen. Ik hou het in mezelf. Dat is de oorlog die in je zit.''

,,Ondanks alles ben ik dankbaar voor mijn leventje. Van de 188 Poonsen die er voor de oorlog in Den Haag woonden, zijn er 5 teruggekomen, waaronder mijn persoontje. Ik ben trots op wie ik ben en wat er van me geworden is. 
Een koninklijke onderscheiding, de gouden speld van de KNVB, de Goudvink voor vrijwilligers, de Stadspenning van Den Haag, de Aad Mansveld Trofee voor mensen die zich inzetten voor het Haagse voetbal. Het had ook heel anders met me kunnen aflopen.''